We hebben alweer een corona-week overleefd. En als wat ik hoorde en zag in mijn praktijk, tijdens de boodschappen en bij mijn eigen huisgenoten ook voor de rest van ons volkje geldt, dan was het een heftige week. We hebben het stilaan zo’n beetje gehad. We zijn doodmoe en hebben dringend enorme behoefte aan een sprankel perspectief. En ook al zegt ons verstand dat we geen keuze hebben, dat we blij mogen zijn dat we samen met onze geliefden gezond in ons eigen kot zitten en niet ergens op onze buik in een ziekenhuis liggen, dan nog staat ons hoofd op ontploffen.
Tijd dus voor een gigantische virtuele knuffel.
Mag ik jou Oneindig Knuffelen? Omdat ik jou bewonder. Want elke dag opnieuw geef je wat je kan geven, ook al is dat soms minder dan je zelf zou willen. Je bent de mama of papa die je nu kan zijn, je geeft je partner de liefde die je nu beschikbaar hebt en toont je vriendschap zoals het nu voor jou mogelijk is.
Of wil je eerder Krachtig Omarmd worden? Voel je dat de grond soms wegzakt? Voelen de dagen als mul zand waar je je moet doorploeteren en zijn je spieren verzuurd? Dan bied ik je een krachtige arm, zodat we samen verder kunnen gaan. Of weegt de zorg van je gezin en kan ik je helpen dragen?