Wat doet het met jou als je zoon of dochter ‘ja, en dan’ op je opmerking antwoordt, terwijl die ondertussen met de ogen rolt en aanstalten maakt om weg te gaan? Jij verwachtte waarschijnlijk eerder excuses of minstens wat berouw.
En als we nu eens met andere oren zouden luisteren? Wat is de échte boodschap van je kind? Misschien vindt die de hele kwestie minder belangrijk. ‘Ja, en dan?’ is eigenlijk een vraag tot relativeren, een verzoek om met de voeten op de grond te komen en alles in een ander perspectief zien.
Probeer mee te veren met deze beweging van je kind en de situatie even door zijn ogen te bekijken. Een simpele reality-check (moet het echt ‘zo’ en ‘nu’of zijn er nog andere opties?) of samen even inschalen (hoe belangrijk is dit? hoe erg is dit?), brengt jullie niet alleen op dezelfde lijn. Het helpt ook om onnodige zorgen en gedoe achterwege te laten. En is dat niet wat we nu het beste kunnen doen?
#samenvoorallen