'Na schooltijd wordt onze vierjarige dochter opgevangen bij haar grootouders. Wanneer ik haar na een lange werkdag weer ophaal, maakt ze een scène van zodra ik er aankom. Ze brult, plakt aan mijn been en maakt elk gesprek tussen mijn moeder en mij onmogelijk. En alsof dat nog niet genoeg is, blijkt dat ze tot voor mijn komst nog flink en tevreden aan het spelen was. Wat doe ik toch verkeerd?'
Dit is voor de meeste kleutermoeders een erg herkenbaar gegeven. Een oma vertelde me ooit :'Al mijn kleinkinderen mogen tegelijkertijd op visite komen, zolang er maar geen mama's bij zijn.'
De band tussen een moeder en haar kind is bijzonder. Enerzijds is er een verlangen naar verbinding en nabijheid. We willen veel en dicht bij mekaar zijn. Anderzijds is er afstand nodig om onze eigen wil, verlangens en voorkeuren te ontdekken, om goed voor onszelf te kunnen zorgen. Ontwikkelen is het voortdurend balanceren tussen de nood aan verbinding enerzijds en de drang naar autonomie anderzijds;
Na een dagje 'afstand' verlangt je kleuter dus naar 'nabijheid' en eist ze je op van zodra je terug beschikbaar bent. Ze wil niet alleen wat aandacht en moederliefde komen tanken. Meer: wanneer je dan een babbeltje met je moeder slaat, of erg haastig begint in te pakken om vlug weg te wezen, gaat je kleine rebel in verzet.
Ik raad je aan om toch even tijd voor haar te maken door je kind eerst aandacht te geven. Ga dadelijk bij haar, geef een kus en een knuffel en informeer naar hoe haar dag was. Wat deed ze op school? Met wie heeft ze gespeeld? enz... Vervolgens kan je vertellen wat jij vervolgens gaat doen : 'Ik moet even iets met oma afspreken, dan gaan we inpakken en dan rijden we naar huis. Je kan dus nog even spelen of TV kijken...' Als je voelt dat je kind niet van je zijde wil wijken, kan het beter zijn haar even op je arm te nemen.
Leer je kind om op een positieve manier je aandacht te trekken door je bijvoorbeeld een knuffel te komen geven, iets te komen vertellen of een knutselwerkje te tonen, eerder dan op een negatieve manier door te brullen of te huilen. Wanneer dit moeilijk blijft lopen, raden we wel eens aan om van het ophaalmoment een ritueel te maken waarbij je kind het 'ophaal-stappenplan' kent en dus goed weet hoe het oppikken zal verlopen. Dat bespaart haar en jou een hoop rebellie...